Qəhvəxanaya bənzər bir yerdəyəm, adamla doludur. Qəhvəxana çöldə yerləşibdir. Bir kişi içəri girib mırtcasına xalqdan büzüşməmiş gül dilənir. Dibe çatıb döndüyündə bir kişinin gülünü götürür, bu səfər "gül alan var mı" deyə səsləməyə başlayır; gülürük biz. Daha sonra gül əlində eşiyə qaçır. Eşikdə bir dəstə oğrunu (paşaz oğrularını?) aparırlar. Yuxu olduğunu anlayıram, o dəstənin çöldən keçməsinə baxmaq üçün göyə qalxmaq istəyirəm. Sürətlə uçuram, özümü kərvana yaxın saxlamağa çalışıram. Dəstənin ətrafında uçuram. Aparanlardan birisi uca boylu bir kişidir. Yuxudakılar ilə danışmaq nəzərimdən keçir. Kərvanın dövrünə uçaraq yuxum gücsüzlənməyə başlayır